Bij een begrafenis wordt de overledene aan de aarde toevertrouwd. U bent niet verplicht om dit in een grafkist te laten doen. Het lichaam van de overledene moet wel bedekt zijn.
Het regelen van de praktische zaken rondom het overlijden maakt een belangrijk onderdeel uit van afscheid nemen. Ik ontzorg graag en regel desgewenst alles, maar geef nabestaanden om deze reden ook alle ruimte om actief aan de uitvoering deel te nemen.
Waar moet ik beginnen?
Bij een afscheid komt veel kijken. Er moet van alles geregeld worden. Wees gerust, in dit proces begeleid ik je stap voor stap met alle praktische zaken. Ik voer ze uit of laat zien hoe nabestaanden hier zelf een rol in kunnen spelen. Belangrijk daarbij zijn de wensen van de overledene en wat de naasten zelf kunnen en willen doen.
Na vaststelling van overlijden door een arts mag een uitvaartbegeleider ingeschakeld worden. Je mag me altijd bellen, ik ben dag en nacht bereikbaar en kom zo gauw mogelijk langs om de praktische zaken rondom het overlijden te bespreken. Zo hebben we het bijvoorbeeld over:
1
-
Laatste verzorging en opbaring: thuis of elders
-
Aangifte van overlijden
-
Rouwberichten: hoe mogen de rouwberichten eruit zien?
-
Rouwvervoer: er zijn veel mogelijkheden.
-
Uitvaartprogramma, locatie en catering: samen nemen we de dag van de uitvaart stap voor stap door.
-
Laatste rustplaats: wil je dat de overledene begraven of gecremeerd wordt?
Wat is een begrafenis?
Bij een begrafenis wordt de overledene aan de aarde toevertrouwd. Dit kan plaatsvinden op een 'gewone' begraafplaats of op een natuurbegraafplaats. Dit graf dient vervolgens als een gedenkplek voor de nabestaanden.
Na ongeveer 100 dagen kun je ervoor kiezen om een grafmonument te plaatsen. Als je deze wil plaatsen, moet je bij de gemeente waarbij de begraafplaats hoort een vergunning aanvragen.
Een natuurbegraafplaats is er in Zeeland (nog) niet. Bij een natuurbegraafplaats praten ze ook over eeuwigdurende grafrust, dit heb je op andere begraafplaatsen (bijna) niet meer. Op een natuurbegraafplaats wordt geen monument geplaatst.
De kist en kleding van de overledene moeten altijd uit natuurlijk afbreekbaar materiaal bestaan.
Wat zijn de kosten van een begrafenis?
De kosten van een begrafenis zijn over het algemeen hoger dan die van een crematie. Dit komt omdat er grafkosten betaald moeten worden en er een grafmonument nodig is. Deze kosten zijn per begraafplaats verschillend.
In Nederland zijn er twee verschillende soorten graven: algemene graven en particuliere graven. Particuliere graven worden ook wel eigen graven, familiegraven of koopgraven genoemd.
Algemeen graf
In een algemeen graf worden twee of drie personen begraven. Dit zijn mensen die bij leven vreemden voor elkaar waren, maar die toevallig kort na elkaar overleden zijn. Zo’n graf is aan de bovenkant te herkennen aan de verschillende kleine stenen dicht bij elkaar op één plaats. De overledenen worden in ‘volgorde van binnenkomst’ begraven. Je kunt dus niet zelf een plek uitkiezen.
Tien jaar nadat de laatste overledene in het graf begraven is, kan er geruimd worden; dan is de wettelijke termijn van grafrust verstreken. Ten minste zes maanden en ten hoogste twaalf maanden voor het verstrijken van de termijn van uitgifte van een algemeen graf doet de houder van de begraafplaats daarvan schriftelijk mededeling aan de belanghebbende bij dat graf wiens adres hem bekend is. Meestal worden algemene graven echter pas geruimd als ruimtegebrek dreigt of wacht een begraafplaats tot alle graven op een veld in een keer geruimd kunnen worden. Algemene graven worden soms ook wel huurgraven of parochiegraven genoemd.
Particulier graf
Een graf 'kopen', kan ook. Van echt kopen is echter geen sprake, je huurt zo'n particulier graf. De wettelijke term is dat ‘een uitsluitend recht op een graf’ wordt gevestigd. De meeste begraafplaatsen geven een particulier graf voor 10, 20 of 30 jaar uit. Enkele begraafplaatsen hanteren ook langere uitgiftetermijnen. Daarna is meestal verlenging voor telkens tien jaar mogelijk. Sommige begraafplaatsen bieden de keuze om 5, 10, 15 of 20 jaar te verlengen. De rechthebbende (degene met wie de begraafplaats een overeenkomst aangaat en op wiens naam het graf staat) bepaalt wie nu en later in het graf begraven mogen worden. Op sommige begraafplaatsen kan men zelf de plaats van het graf uitzoeken; anderen geven graven ‘op rij’ uit. Men onderhoudt het graf zelf of de begraafplaats doet dit tegen betaling.
De term ‘particulier graf’ is pas in 2010 wettelijk nieuw ingevoerd. Veel begraafplaatsen hanteren nog oude termen, zoals eigen graven, familiegraven of koopgraven. Ze worden soms echter ook wel keuzegraven, gereserveerde graven of huurgraven genoemd. Verwarrend is dat andere begraafplaatsen de term ‘huurgraf’ niet voor een particulier graf maar voor een algemeen graf gebruiken. In een beheersverordening of beheersreglement van een begraafplaats kan men nakijken om welk type graf het precies gaat.
De graven in de gemeente Sluis
Het kan per gemeente verschillen welke graven er zijn. Sinds 1 mei 2021 hanteert de gemeente Sluis bijvoorbeeld een nieuwe verordening en kent vanaf dit moment alleen nog maar één graf. Voorheen had de gemeente zowel algemene als particuliere graven. In een voormalig algemeen graf ligt in Sluis maar 1 overledene. Familiegraven worden er niet uitgegeven.
Er zijn in het verleden graven uitgegeven met eeuwigdurende grafrechten. Deze worden in principe niet geruimd. Als er afstand wordt gedaan door een nabestaande van de eeuwigdurende rechten, kan het wel zo zijn dat het uiteindelijk wordt geruimd. Dit kan als er ruimtegebrek is op een begraafplaats.
De kenmerken van een normale en een natuurbegraafplaats
Normale begraafplaats
- Nabij de gebouwde omgeving
- Graven kennen ordening en afrastering
- Beperkte vrije ruimte rondom het graf
- Speciaal vervaardigde grafstenen
- Keuze uit een beperkt aantal grafplotten
- Meestal alleen bedoeld voor nabestaanden
- Looptijd tot 30 jaar
Natuurbegraafplaats
- In een natuurlijke omgeving
- geen ordening en geen hekjes of heggen voor afrastering
- Veel vrije ruimte rondom het graf
- Gebruik van zwerfkeien of een houten boomschijf ter markering
- Vaak zelf je plekje kiezen
- Meestal vrij toegankelijk
- Looptijd tot 250 jaar
Meehelpen helpt
In de dagen na een overlijden kunnen nabestaanden afscheid nemen van hun overleden dierbare. Meehelpen bij de praktische zaken rondom het overlijden kan helpen bij het eigen rouwproces. Het kan achteraf een goed gevoel geven om dit nog voor de overledene te hebben gedaan.
Enkele voorbeelden*:
2
-
Meehelpen met het verzorgen en opbaren van de overledene. Spannend vooraf, maar het kan uiteindelijk een eervolle handeling en een waardevolle herinnering zijn.
-
Zelf de rouwkaart ontwerpen en de tekst ervoor schrijven (Klein)kinderen kleine praktische taken geven, zoals mee het bezoek ontvangen, een bloemstukje maken enzovoort.
Afscheid nemen
Afscheid nemen, is voor iedereen anders. De een vindt het prettig om dit op afstand te doen, in een mortuarium, de ander houdt de overledene het liefst nog even fysiek dichtbij. Dit kan door de overledene thuis op te baren.
Een persoonlijke touch
Iedereen heeft een beeld van een standaard uitvaart. Met zo’n uitvaart is helemaal niks mis en als het bij je past, regel ik het graag. Maar als je wilt, kun je aan veel dingen ook een persoonlijke touch geven. Dit kan extra bijdragen aan het rouwproces.
Enkele voorbeelden: *
3
-
Rouwvervoer kan een eigen auto, busje, caravan of zelfs fiets zijn.
-
De afscheidslocatie hoeft geen zaal te zijn, het kan overal, ook thuis of in een clubgebouw.
-
We kunnen de passie of hobby van de overledene in de uitvaart verwerken.
-
Je kunt tijdens de uitvaart de lievelingsmuziek van de overledene draaien.
*Dit zijn slechts enkele mogelijkheden, maar alles is mogelijk. Het gaat erom wat past bij de overledene en nabestaanden. Ik help met ideeën en mogelijkheden om tot de juiste invulling van een mooi, waardig en persoonlijk afscheid te komen. Een afscheid waar je trots op kunt zijn en troost uit kunt putten.
